Δρομάκια σκοτεινά που η αγάπη περνά
ντροπαλή τα δειλινά.
Καντάδα σιγανή που γλυκά συγκινεί
κάποια γρίλια φωτεινή.
Αυλόπορτα βαριά που στολίζ’ η μουριά
κι η κληματαριά.
Μεσ’ την καρδιά μου έχω κλείσει
και φυλαγμένα έχω βαθιά
το φτωχικό σου το ξωκλήσι
και μια γαζία σου ξανθιά.
Παλιά γειτονιά
στο δρομάκι το στενό σου,
Η κάθε γωνιά
για μια αγάπη μιλεί.
Παλιά γειτονιά
τραγουδάει το δειλινό σου
σ’ ανθούς και κλωνιά
για ένα πρώτο φιλί.
Χαγιάτι φτωχικό με το βασιλικό
και την γλάστρα την παλιά.
Αξέχαστες βραδιές που σκορπάει ευωδιές
η ανθισμένη αμυγδαλιά
Αγάπες, στεναγμοί, γέλια, δάκρυα, λυγμοί,
όρκοι και φιλιά.
Κάθε καρδούλα την σιμώνει
τη νύχτα ο έρως ελαφρά
και το φεγγάρι ασημώνει
κάποια μικρούλα ανηφοριά