Ποια αγκαλιά σε έχει πάρει και άδικα εγώ σε ζητώ
δεν έχει απόψε φεγγάρι στο ξένο αυτό ουρανό
Μοναξιά με κυκλώνει η καρδιά ξημερώνει στη σιωπή και στο πόνο α, α, α
Σαν βαθιά πληγή στο κορμί έγινες εσύ,
πληγή που πονάει καρδιά που ξεσπάει εσύ
Τα μάτια μου κλείνω και πάλι πώς λείπεις δε θέλω να δω
Να είσαι απόψε με άλλη αρνούμαι να το φανταστώ
Στο λευκό μου σεντόνι η σκιά σου ξαπλώνει,
η ψυχή μου παγώνει α, α, α