Κάτω εκεί στην παραλία άκου φίλε μου ιστορία
στα καλά καθούμενα φύτρωσε τζουκ μποξ στην άμμο
Παίζει απ’ τα μελλούμενα
Στο νησί που λένε Δήλο περιμένει μσ’ τον ήλιο
ένα χέρι παιδικό κι έτσι μοιάζει κι η ζωή μας
σε τοπίο σιωπηλό
Λένε μερικοί για άγιο κι άλλοι για ναυάγιο
μα εκείνο τσιμουδιά μοιάζει σαν παρατημένο
κι όμως είναι λεβεντιά
Στέκει μοναχό και λάμπει τα λαμπιόνια του ανάβει
και τον ήλιο αντανακλά έτσι στέκει στους αιώνες
ώσπου να `ρθουν τα παιδιά
Dieser text wurde 291 mal gelesen.