Χιονίζει στάχτες
Κι ο αέρας που σκορπάει
Μια μυρουδιά καμένου δάσους, του έρωτα μας
Του έρωτα των παιδικών μας χρόνων
Αθήνα
Που κάηκε, κάηκε για πάντα...
Χιονίζει στάχτες
Κι ο αέρας που σκορπάει
Το παρελθόν μου, σε ξένους κι άγνωστα τοπία
Δίχως αναμνήσεις πως θα ζήσω
Αθήνα
Δίχως αναμνήσεις πως θα ζήσω
Δίχως αναμνήσεις πως θα ζήσω
Αθήνα
Δίχως αναμνήσεις πως θα ζήσω...