Bırakıp gidişin ah o zalim sesin
Kulaklarımı acıtan o sesin
Bütün ayrılık şarkılarını topladı.
Son ses açtığın o şarkı
Değersizdi belki de benim aşkım
Bir masumiyet var mıydı yok muydu sende
İnan hala bilemiyorum
Gelip geçenlere gönül koyuyorum
Sen deyince tıkanıyor herşey
Yolum tıkanıyor
Kazıklara batıyor bedenim
Onlar değil ben onlara batıyorum; büyük şey değil mi?
Umutsuz serzenişlerimin kıskacında adını mırıldanıyorum
İçim yanıyor içim
Bir ses ver
Bir gülümseyiş
Adımla seslen
Kalbime seslen
Olmuyor değil mi olmuyor
Sen sonları yaşattın hep
Son kez gülümsedin
Son kez baktın gözlerime
Öyle derin de değil üstelik; ufak bir bakış...
Söylesene neydi dert olan sana
Aşkım mı?
Aşkı dert sayıp kayboluşun
Aşkı dert sayıp gidiişin
Aşkı küçümseyip beni yıkışın
Ah sen ah
Bir kez yaşadım bin kez yıkıldım
Yıkıntılar arasında bir tek ben
Depremler bir benim kalbimde
Sense aşkın kolonlarını yıkan bir işçi
Tahammülsüz.korkak!