Σαν μικρό παιδάκι κλαίω
ερωτεύτηκα τι φταίω
το φεγγάρι και τ’ αστέρια
και του άνεμου τα χέρια
Του Σεπτέμβρη τις βροχούλες
τα λιμάνια τις βαρκούλες
τα νησιά και το Αιγαίο
ερωτεύτηκα σου λέω
Τον γαλάζιο ουρανό σου
και τον ήλιο τον δικό σου
άθελα χωρίς να φταίω
σ’ ερωτεύτηκα σου λέω
Δύση κι ανατολή
σ’ αγάπανε μαζί
αχ! Ελλάδα μου μικρή
Κι όπως στέκεις έτσι φως μου
μες στη μέση αυτού του κόσμου
τα μαλλιά σου ανεμίζεις
μου μιλάς και μου θυμίζεις
Τα παιδιά μες στις αλάνες
τις αγέρωχες τις μάνες
όλα αυτά που θε θυμώνουν
σε χτυπούν και σε ματώνουν
Κι όπως πίνω το κρασί σου
και χορεύω εδώ μαζί σου
ξαφνικά χωρίς αν θέλω
ανασταίνομαι σου λέω
Dieser text wurde 304 mal gelesen.