Δύο φορές το βράδυ σε ξύπνησα
παραμιλούσες κι ανησύχησα
έλεγες πως άλλο δεν μπορείς να κρυφτείς
και την αλήθεια πως δεν μπορείς να πεις.
Σε ρώτησα και απάντησες
εμένα αv ποτέ αγάπησες
όχι είπες ψιθυριστά
ντύθηκα και έφυγα βιαστικά.
Και τώρα δεύτερα χέρια σ’ αγκαλιάζουνε
δεύτερα χείλη σε φιλάνε
όλα τώρα μοιάζουνε
μαχαίρια που με τρυπάνε.
Δύο φορές και πάλι ξενύχτησα
συντροφιά με το σκοτάδι ξαγρύπνησα.
Πάλι η μορφή σου ήρθε βιαστικά
να με τυραννήσει μες στα σκοτεινά.
Σε ρώτησα κι απάντησες
γιατί ήθελα να μάθω αv μ’ αγάπησες
όχι είπες ψιθυριστά
ντύθηκα και έφυγα βιαστικά.
Και τώρα δεύτερα χέρια σ’ αγκαλιάζουνε
δεύτερα χείλη σε φιλάνε
όλα τώρα μοιάζουνε
μαχαίρια που με τρυπάνε.
Dieser text wurde 280 mal gelesen.