Φίλε, μη με ρωτάς τι έχω
φίλε, μακριά της δεν αντέχω
Όλα της τα’χα δώσει όλα
όμως για κείνη πίνω τώρα
Άλλο ένα για εκείνη
που σε μια βραδιά με σβήνει
και κομμάτια κάνει τώρα
την καρδιά μου
Άλλο ένα και θα φύγω
το ξημέρωμα σε λίγο
μεθυσμένο θα με βρει
στη μοναξιά μου
Φίλε, μεγάλωσαν τα βράδια
είναι η αγκαλιά μου άδεια
Κι όμως την αγαπάω ακόμα
πίνω γι’αυτήν και είμαι λιώμα