Πέρα στη Χασιά η Αναστασιά
παίρνει ένα λεβέντη κι άναψε το γλέντι.
Μα ο Νώτης απ’ τα Σπάτα π’ αγαπά τη μαυρομάτα
ντροπιασμένος τώρα κλαίει και με τη φλογέρα λέει:
Έννοια σου Αναστασιά θα `ρθω πέρα στη Χασιά
θα `ρθω γιατί το `χω άχτι κι όλα θα ντα κάνω στάχτη.
Με τη σούστα που θα ζέψω ένα βράδυ θα σε κλέψω
έννοια σου Αναστασιά θα `ρθω πέρα στη Χασιά.
Ψήνουν δέκα αρνιά μες στη γειτονιά
κι άνοιξαν βαρέλι που `χε κοκκινέλι.
Κι αν μες στου χωριού την βρύση τον χορό έχουνε στήσει,
πάλι ακούγεται από πέρα μια φωνή μες στον αγέρα:
Έννοια σου Αναστασιά θα `ρθω πέρα στη Χασιά
θα `ρθω γιατί το `χω άχτι κι όλα θα ντα κάνω στάχτη.
Με τη σούστα που θα ζέψω ένα βράδυ θα σε κλέψω
έννοια σου Αναστασιά θα `ρθω πέρα στη Χασιά.