Το μελάνι της καρδιάς μου γράφει το όνομά σου
Ο αέρας που αναπνέω μυρίζει το άρωμά σου
Μα μου φεύγεις, πίσω δε κοιτάς
Και την αγάπη μου την προσπερνάς
Λάθος που σ’ αγάπησα, μεγάλο
Φεύγεις και μου παίρνεις την ψυχή
Νιώθω πως αντάμωσα τον χάρο
Σκοτείνιασε του δρόμου η στροφή
Πήρες ό,τι είχα να σου δώσω
Με πάτησες, με σκόρπισες στη γη
Για πάντα την πληγή θα την κλειδώσω
Να στάζει στης καρδιάς μου το γυαλί
Dieser text wurde 327 mal gelesen.