Εγώ είμαι του ψαρά ο γιος
ο έμορφος κι ο ταπεινός
οπού πάω να ψαρέψω,
μαύρα μάτια να διαλέξω.
Ρίχνω την πρώτη καμακιά,
έλα Χριστέ και Παναγιά
και πιάνω τρεις κοπέλες
όμορφες σαν περιστέρες.
Η μια ήταν απ’ το Γαλατά,
βαστά το νου της δυνατά
και η άλλη απ’ το Νιοχώρι
του Χατζηγιαννάκη η κόρη.
Η τρίτη η μικρότερη κι
απ’ όλες η ομορφότερη
ήταν από την Πόλη
που την αγαπούσαν όλοι.
Που την αγάπαγα κι εγώ,
να την επάρω δεν μπορώ.
Το σπίτι της δεν ξέρω,
πού να πάω να τη γυρεύω.
Dieser text wurde 456 mal gelesen.