Paris'te sefil bir sonbahar
Mor kahve, dumanlı bistrolar
Seine nehri yanında yalnız bir adam
Bir paket gauloise, kırmızı şarap
Eksilir yudum yudum bu dünyadan.
Bilmezler, gerçek sanat uğruna
Bir yaşam vermişsin
Kim farkeder?
Görmezler, gerçek deha
Yitip gider
Tüm bunlardan sonra
Bir çoğu adını bile bilmezler.
Zor yoldan geçtin fikret mualla!
Gerçek deha sendin fikret mualla!
Mor zemin üstünde figürler
Rıhtımda donanmış gemiler
Açlık sefalet dolu yıllardan sonra
Beklediğin ölüm gelmişti uyurken
Bembeyaz çarşaflarda.