koltuk aynı,
masa aynı,
mekan aynı mekan,
kaynadı yine kahvenin suyu.
bir tek fark
yine ayni sehpada
öksüz kalmış
yalnız bir fincan
elim, gözüm hep telefonda
aşkım canımı acıtıyorsun yapma
ara, ne kaybedersin,
günaha girersin
bedelini sen ödersin.
ara, başlasın yine bende
o bildik telaş
ara, küçülsün gövdemdeki
o kocaman taş.
al beni bıraktığın yerden,
götür gecene.
akalım gecede eskisi gibi
sarmaş dolaş.
ara başlasın yine bende
o tatlı telaş.
koltuk aynı,
masa aynı,
mekan aynı mekan.
her şey tıpkısının aynısı
bir tek fark yine aynı bardakta,
yalnız kalmış bir diş fırçası..