Από το πρωί ξεκινάς και τρέχεις
αλλά κάθε βράδυ στημένη μ’ έχεις
ως τις δεκατρείς που θα `ρθει του μηνός
για να πληρωθείς και να με βγάλεις
μα πολλές φορές μου το αναβάλεις
και μου λες αυτή είναι η μοίρα καθενός.
Πες μου που θα πάει; Δεν μπορώ να περιμένω
η ζωή περνάει κι είμαι κάρβουνο αναμμένο
και αν το σκέφτεσαι άλλη μια δουλειά να πιάσεις
και δεν έχεις χρόνο θα’ χεις να με χάσεις.
Τα χρήματα σαν μαγνήτη σε τραβάνε
μα τα αισθήματα αχ εμένα θα με φάνε
σ’ αγαπάω και να σ’ αφήσω δε μου πάει
μα σε ρωτώ για πες μου που θα πάει;
Σήμερα λοιπόν που μου το `χεις τάξει
πως στο ραντεβού σου θα είσαι εντάξει
είπα όσα μου’ κανες στα συγχωρώ
μα τηλεφωνείς και λες θ’ αργήσεις
γι’ άλλη μια φορά πας να με στήσεις
ε λοιπόν αυτό και εγώ δε το μπορώ.
Πες μου που θα πάει; Δεν μπορώ να περιμένω
η ζωή περνάει κι είμαι κάρβουνο αναμμένο
και αν το σκέφτεσαι άλλη μια δουλειά να πιάσεις
και δεν έχεις χρόνο θα’ χεις να με χάσεις.
Τα χρήματα σαν μαγνήτη σε τραβάνε
μα τα αισθήματα αχ εμένα θα με φάνε
σ `αγαπάω και να σ’ αφήσω δε μου πάει
μα σε ρωτώ για πες μου που θα πάει;