Σε σκουριασμένες Κυριακές
σε δύσκολα Σαββάτα,
στου χρόνου τις ανηφοριές
μετρώ τους πόνους, τις πληγές
στου δρόμου τα σοκάκια.
Αχ ζωή, αχ ζωή
μια ήλιο, μια βροχή.
Αχ ζωή, αχ ζωή
μη μου ματώνεις τη ψυχή.
Τετάρτες και Παρασκευές
και μεθυσμένες Τρίτες,
του πόνου οι αποσκευές
στου τρένου πέφτουν τις γραμμές
κι όλο μετρούν τις πίκρες.
Αχ ζωή, αχ ζωή
μια ήλιο, μια βροχή.
Αχ ζωή, αχ ζωή
μη μου ματώνεις τη ψυχή.