Ένας ατελείωτος φόβος είναι ο δρόμος μου
Όμορφα όνειρα που το μυαλό μου κομματιάζει
Θύελλα σκόνης, χυμένα λόγια του έρωτα
Χαμένος εντελώς δεν έχω ελπίδα
Ούτε υπάρχω πλέον στα τραγούδια μου
Ούτε μαλλιά έχω πλέον για να κόψω
Δεν έχω μάτια, ούτε μπλουζ να τραγουδήσω
Τι να είναι άραγε θαμμένο μέσα μου;
Ένα άσπρο ποίημα;
Ένα κόκκινο ποίημα;
Ένα τίποτα ποίημα;
Όλοι οι ήχοι που στέλνει η βροχή,
όλοι οι ήχοι που στέλνει ένα δέντρο
μία συμμορία του τοίχου,
μία ακριβή σκιά
Στην επόμενη πόλη αυτού του ονείρου
όλα είναι ίδια,
όλα είναι φόβος,
ένας τίποτα φόβος,
ένα μυαλό που με γαμάει,
μία άδεια φωτεινή σκηνή
χωρίς ακροατήριο, χωρίς χειροκρότημα,
ένα φωτεινό τίποτα,
ένα φωτεινό τίποτα,
ένα φωτεινό τίποτα
Honey I love your money...
Χαμένος εντελώς δεν έχω ελπίδα
Ούτε υπάρχω πλέον στα τραγούδια μου
Ούτε μαλλιά έχω πλέον για να κόψω
Δεν έχω μάτια, ούτε μπλουζ να τραγουδήσω
Τι να είναι άραγε θαμμένο μέσα μου;
Ένα άσπρο ποίημα;
Ένα κόκκινο ποίημα;
Ένα τίποτα ποίημα;