Πρωτοβρόχι, πρωτοβρόχι,
να υποφέρω πάντοτε
στο ριζικό μου το `χει.
Κι αυτήν τη νύχτα μόνος,
κλεισμένος σε μια κόγχη,
ακούω το μόνότονο,
τ’ αργό το πρωτοβρόχι.
Πρωτοβρόχι, πρωτοβρόχι,
να υποφέρω πάντοτε
στο ριζικό μου το `χει.
Σε σκέφτουμαι κι απόψε
κλεισμένος σε μια κόγχη,
κι ακούω το μόνότονο,
τ’ αργό το πρωτοβρόχι.
Πρωτοβρόχι, πρωτοβρόχι,
πολλές, γι’ αγάπη μου είπανε
μα εγώ τις είπα όχι.
Για συντροφιά μου έχω
του τοίχου το ρολόι,
παλιά, διαβάζω, γράμματα
κι ο στεναγμός με τρώει.