Μεσάνυχτα βαθιά σκοτεινιασμένα
στα έρημα σοκάκια τριγυρνώ
εκεί που πρωτοφίλησα εσένα
με στήθια πληγωμένα ξαγρυπνώ
Στου δρόμου τα σκουπίδια σαν κουρέλι
με πέταξες χωρίς να το σκεφτείς
με πρόδωσες και τώρα δε σε μέλει
καινούργιο θύμα ψάχνεις για να βρεις
Δεν ξέρουμε η τύχη πως τα φέρνει
μπορεί κι εσύ μια μέρα να βρεθείς
κουρέλι μες στο ίδιο το σοκάκι
συγγνώμη στο κουρέλι για να πεις
Dieser text wurde 294 mal gelesen.