Αδύνατον να κοιμηθώ
κι η ώρα είναι τρεισήμισι
μπερδεύτηκα κι αρπάχτηκα
με τη δική σου θύμηση
με τη δική σου θύμηση
κι η ώρα είναι τρεισήμισι
Της περασμένης μας ζωής
με ζωνουν τα φαντάσματα
κι εγώ σαν τον βρικόλακα
πλανιέμαι στα χαλάσματα
πλανιέμαι στα χαλάσματα
με ζωνουν τα φαντάσματα
Με την καλή σου την καρδιά
το σφάλμα μου συγχώρεσε
κοιτάζομαι και απορώ
τόσος καημός πού χώρεσε
τόσος καημός πού χώρεσε
το σφάλμα μου συγχώρεσε
Dieser text wurde 299 mal gelesen.