Είσαι εσύ, στο αίμα μου γλυκό κρασί.
Είμαι εγώ, το μύθο να σου τραγουδώ.
Μου μιλάς, είναι οι λέξεις σου γροθιά.
Δεν πονάς, είναι τα χάδια σου σπαθιά.
Στο άγγιγμα των σωμάτων.
Αγκαλιασμένοι μες στο φως
σου λεω παραμύθια
κι όταν μπροστά σου είμαι φτωχός
με σφίγγεις μες στα στήθια.
Ωωωωωωω...
Είσαι εσύ, φέρνεις μιαν εποχή χρυσή.
Είμαι εγώ, στη δόξα να σε οδηγώ.
Μου μιλάς, τι ‘ναι αγάπη δε ρωτάς.
Δεν πονάς, ξέρεις το δάκρυ να κρατάς.
Στο άγγιγμα των σωμάτων.
Αγκαλιασμένοι μες στο φως
σου λεω παραμύθια
κι όταν μπροστά σου είμαι φτωχός
με σφίγγεις μες στα στήθια.
Ωωωωωωω...
Είσαι εσύ...
Είμαι εγώ...
Αγκαλιασμένοι μες στο φως
σου λεω παραμύθια
κι όταν μπροστά σου είμαι φτωχός
με σφίγγεις μες στα στήθια.
Ωωωωωωω...