Τι μ’ έχει φέρει ως εδώ, μια απάντηση ζητώ,
Μια στιγμούλα, γλυκιά μου αγκαλιά
Κι εσύ που νομίζεις
πως μπορείς κάτι νέο να μου πεις
Δε με ξέρεις και δε θα με μάθεις ποτέ,
δυστυχώς
Μα κι αν δεν το θέλεις, θα το δεις
πως δεν είμαι πια παιδί
μη διατάζεις και μη μ’ αγνοείς
Το ποιος θα μου μάθει τη ζωή
την αλήθεια αν θα μου πει
Δε με ξέρεις, δεν είμαι εδώ
Στη γη θέλω πια να περπατώ
και ν’ αγγίζω ο, τι δω,
να γελάσω, να ζήσω κι εγώ
Γιατί να μ’ αλλάξουν προσπαθούν
να μ’ ακούσουν δεν μπορούν
δε με ξέρουν κι ας είμαι εδώ
Μα εσύ την αλήθεια έχεις δει
και σε μένα έχεις βρει
ένα λόγο ν’ αρχίσεις ξανά
Γι’ αυτό δε φοβάμαι τώρα πια,
έχω εσένα συντροφιά,
η καρδιά μου ανοίγει καινούρια φτερά
Ποιος το ξέρει να μου πει
τι ζητάει η ψυχή
Τότε είχα ένα όνειρο
που έγινε στάχτη με μιας
Τώρα έχω αλλάξει
κι ο δρόμος μου δε σταματά
Στη γη θέλω πια να περπατώ
και ν’ αγγίζω ό,τι δω,
να γελάσω, να ζήσω κι εγώ
Εδώ, θα ανήκω πια εδώ
έχω δύναμη, μπορώ
Τώρα ξέρω ποιος είμαι εγώ
ξέρω πια ποιος είμαι εγώ
Είμαι εδώ, είμαι εδώ