Μωρό μου, σε θυμάμαι,
τις νύχτες δεν κοιμάμαι.
Μου λείπουν τα στηθάκια σου
προσκέφαλο στου ονείρου μου το χάζι.
Μωρό μου, σε θυμάμαι
με λάδια στο κορμάκι
να πλατσουρίζεις στα νερά,
ο ήλιος δίπλα σου ήτανε σκοτάδι.
Το βράδυ στη σκηνούλα μας
τραγούδια από Doors να τραγουδάμε.
Το φάλτσο σου αβάσταχτο,
μα το φιλί σου μ’ έστελνε, θυμάμαι.
Μωρό μου φάλτσο, μωρό μου φάλτσο
είσαι το Σι μπεμόλ ακόρντο στην καρδιά μου,
αν και φάλτσο.
Μωρό μου, όπου κι αν είσαι,
με όποιον κι αν κοιμάσαι,
σε μένα την καρδούλα σου
την άφησες, θυμάσαι;
Μου γράφεις πως μαζί μου,
μαζί μου έχεις ζήσει
τις πιο όμορφες σου τις στιγμές,
το χάνο που ’χεις δίπλα σου θ’ αφήσεις.
Kαι θά ’ρθεις πάλι να με βρεις
στην πλαζ, εκεί στις κόκκινες καρέκλες
με φάλτσο να μου τραγουδάς,
για το γιαούρτι θα ’χουμε ομπρέλες.