Κάθε που νυχτώνει, μου λείπεις.
Όταν όλοι φεύγουν και πέφτει η μοναξιά.
Όταν ησυχία απλώνεται βαριά.
Τότε το μυαλό μου αρχίζει να κολλά.
Και όλα ζωντανεύουν τριγύρω.
Και σε βλέπω σε όλο το σπίτι να γυρνάς.
Γελαστή και ωραία όπως πάντα.
Και κάθε λεπτό να μου λες πως μ’ αγαπάς.
Και με κολλάς, ναι με κολλάς.
Χωρίς να θέλεις με εκδικείσαι
που στη σκέψη μου γυρνάς.
Και με πονάς, ναι με πονάς.
Γιατί ήσουν άψογη σκεφτόσουν
το καλύτερο για μας.
άσε τώρα μην το ψάχνεις,
μην το σκέφτεσαι πολύ.
Ότι κάνεις το πληρώνεις
και ότι ψάχνεις θα το βρεις.
Έχω ότι μου αξίζει και μου
αξίζει η μοναξιά.
Μόλις νιώσω την αγάπη,
τρέχω φεύγω μακρυά.
Κάθε που νυχτώνει θυμάμαι.
Πώς εσύ μου στάθηκες σε κάθε μου στιγμή.
Για τον εαυτό μου λυπάμαι,
γιατί ξέρω ότι σε αδίκησα πολύ.
Και όλα ζωντανεύουν τριγύρω.
Και σε βλέπω σε όλο το σπίτι να γυρνάς.
Γελαστή και ωραία όπως πάντα.
Και κάθε λεπτό να μου λες πως μ’ αγαπάς.