Με κοιτάς σαν τίποτα να μη συμβαίνει
δεν μιλάς και κάθε μέρα γίνεσαι πιο ξένη.
Είμαι εδώ και λίγο πια δε σ’ ενδιαφέρει
πως αρχίσαμε και πως ο χρόνος θα τα φέρει.
Δε σε διώχνω, ούτε λέω μείνε
δε θυμώνω, ούτε λέω φύγε,
δεν το βλέπεις πως απλά σε αγνοώ.
Με κρατάς και γίνομαι το στήριγμα σου
δεν ρωτάς αν νιώθω τίποτα στο άγγιγμα σου.
Είσαι εδώ και μοιάζει σαν να έχεις φύγει
μοναξιά κοντά σου τώρα πια θα με τυλίγει.
Δε σε διώχνω, ούτε λέω μείνε
δε θυμώνω, ούτε λέω φύγε,
δεν το βλέπεις πως απλά σε αγνοώ.