Κάνε λίγο πως μ’ αγαπάς δώσε μου λίγη ζωή
Μ’ ένα σου γλυκό φιλί κάνε πως μ’ αγαπάς
Κάνε λίγο πως με κοιτάς δώσε μου λίγη πνοή
Έχω ανάγκη από ζωή κάνε πως μ’ αγαπάς
Κράτα το, το δαχτυλίδι που φοράς, ποτέ μη το χαρίσεις πουθενά
Κι αν ποτέ πειράξει εκείνον που αγαπάς, στη λίμνη ριχ’ το στα βαθιά νερά
Σε χαϊδεύω με μια ματιά στα σγουρά σου τα μαλλιά
Έχεις τόση ομορφιά κάνε πως μ’ αγαπάς
Ηλιοβασιλέματα πια δε θα βλέπουμε αγκαλιά
Θα σε κοιτάζω από ψηλά κάνε πως μ’ αγαπάς
Κράτα το, το δαχτυλίδι που φοράς, ποτέ μη το χαρίσεις πουθενά
Κι αν ποτέ πειράξει εκείνον που αγαπάς, στη λίμνη ριχ’ το στα βαθιά νερά
Κλάψε έστω για μια φορά ποτέ δε σ’ έχω δει να κλαις
Παρά γι’ αγάπες σου παλιές κάνε πως μ’ αγαπάς
Σ’ ήθελα να ξέρεις πολύ πιο πολύ κι απ’ τη ζωή
Έστω τούτη τη στιγμή κάνε πως μ’ αγαπάς
Κράτα το, το δαχτυλίδι που φοράς, ποτέ μη το χαρίσεις πουθενά
Κι αν ποτέ πειράξει εκείνον που αγαπάς, στη λίμνη ριχ’ το στα βαθιά νερά
Κάνε λίγο πως μ’ αγαπάς δώσε μου λίγη ζωή
Μ’ ένα σου γλυκό φιλί κάνε πως μ’ αγαπάς