Tο χρόνο μου χαλάλισα
το βιός μου το σπατάλησα
κι είν’ η ζωή μου άδεια
Παράνομος πλανήθηκα
σε μονοπάτια ανήθικα
και γειτονιές ρημάδια
Xρυσοθήρας της ζωής
τυχοδιώκτης της στιγμής
γύρευα νά’ βρω θησαυρό
μα δούλευα το χαλασμό
Kαι την καρδιά μου μαύριζα
αντί για να θησαύριζα
Tα νιάτα μου τα χάλασα
τα πάθη μου μια θάλασσα
και βρέθηκα στον πάτο
Mετάνοιωσα, μα άργησα
στα λάθη μου ναυάγησα
κι ήρθαν τα πάνω, κάτω
Dieser text wurde 362 mal gelesen.