Φεύγω, δεν αντέχω άλλο τη δικιά σου τη σκιά
οι βρεγμένοι άδειοι δρόμοι θα με πάρουν μακριά
ανοιχτός ουρανός και οι σκέψεις μου πετούν σαν πουλιά
αφού το ξέρεις καλά, δε χωράω στην στενή σου αγκαλιά
Είμαι ένα τρένο εκτός τροχιάς
που ο, τι βρει παρασέρνει
να μείνω εδώ μη μου ζητάς
η ζωή περιμένει
Την ανάγκη μου να φύγω άλλο μην πολεμάς
είμαι ένα τρένο εκτός τροχιάς
που ότι βρει παρασέρνει
Δεν μπορώ να περιμένω κάτι δυνατό να συμβεί
να πατάω πάντα φρένο, να μην μένεις πίσω εσύ
σ’ αγαπώ, σε μισώ και στα αλήθεια με σκοτώνει όλο αυτό
γιατί το ξέρω καλά, αν θα μείνω, δε θα `μαι εγώ