In de luchtbel van mijn droom
Dansen schimmen zwaar en loom
Rond mijn geest die zich kronkelt in verwarring
Zoekend waar de waarheid ligt
Tastend naar het zwakke licht
Vraag ik mijn illusies om bescherming
En zo blijf ik in de waan dat ik eeuwig zal bestaan
Dat de klaproos zal weerstaan aan wind en regen
Elke spiegel aan de wand
Toont de schim van mijn verstand
Maar ik wanhoop om het beeld van mijn gedachten
En ik kijk of niemand zegt
Wat nu waar is, wat onecht
En ik wacht maar, zonder iemand te verwachten
En zo blijf ik in de waan dat ik eeuwig zal bestaan
Dat de klaproos zal weerstaan aan wind en regen
't Heeft geen zin de rol gespeeld
Die mij niet is toebedeeld
Want mijn deel geluk en leed is afgewogen
En mijn zucht naar eeuwigheid
Wordt toch nooit eens werkelijkheid
Maar de smaak ervan is zoet, hoewel gelogen.
En zo blijf ik in de waan dat ik eeuwig zal bestaan
Dat de klaproos zal weerstaan aan wind en regen
Dieser text wurde 180 mal gelesen.