Verse 1 :
Gönül vermedikçe gönül bulamazsın bilmeli
Vefa borcu dilencisi bendenizim bilinmeli
Aşk dediğin uzaktaysa gidip gezip görülmeli
Göz yaşların çoğaldıysa hüzne merhaba denilmeli
Zihin beyinle anlaşmalı yalnızlıkla yatılmalı
Eğer varsa aşkta mantık duygu oradan atılmalı
Ben ağladım siz gülerken ama hislerim satılmadı
Beden titrer gözler ıslak yürek düşüme katılmadı
Ayrılıklar engebeli hasretlerim yalpalar
Yalnız kalamam yalnızlığım boş bırakmaz sarmalar
Kolay değil anlayın... tüm duygular zordalar
AĞLAMAKTA ERDEM VARDIR insanlarsa dardalar
Sancı yapar pişmanlıklar derki söyle nerdeyim
Neden geldim bu dünyaya traji komik perdeyim
Kimsesizler ülkesinde bitek ben mi kederdeyim
Çok konuşmak istemiyorum ölmeden kefendeyim
Nakarat :
Efsaneler yaratmıştık gözden uzak diyarda
Bal mumundan hoş kokular senle bendik firarda
Gel yaklaş yamacıma doğru
Hep anlat amacın bu olsun
(Hep sev beni karşılıksız ne olur)
Verse 2 :
Karşılıksız sevgi kalmamış görüyorum
Hislerim köreldi ağır ağır gidiyorum
Arkama bakmadan kimseyi takmadan
Yoruldum ah madam ölümü tatmadan
Kefenim hazır bile giydim kaç kere
Ölmeden diri diri toprağı da gördüm işte
Derin uykudayken uyandım birden kalktım
Usul usul sessizce ufka doğru baktım
Gördüğüm manzaralar içimi karartı
İnsanlığın birbirine saygısı kalmadı
Aşk sevgi metanet gurur
Bir gün gelir seni sırtından vurur
Keşke yalnızlık kadar yanımda olsan
Yalnızlıkla paylaştıklarımı seninle paylaşsam
Keşke senin adın ve ben hep yalnız olsam
Ufka doğru tekrardan huzurla baksam