Σα στεριές που κάποτε ήταν ένα
Σα νησιά οι ζωές μας χωριστά
Πώς να ταξιδέψω ως εσένα
Πώς να `ρθείς εδώ χωρίς πανιά
Καθένας μόνος του
Νησί του, ο κόσμος του
Βράδιασε αγάπη μου
Σ’ όλη τη γη
Σπάνε στα κύματα
Καράβια αδύναμα
Θάλασσα αγάπη μου
Όλη η ζωή
Άνθρωποι νησιά στη γη δεμένα
Δέντρα που λυγίζει η μοναξιά
Μάτια που συνήθισαν στα ξένα
Γράμματα που έμειναν κλειστά
Dieser text wurde 332 mal gelesen.