Όταν ήμουνα παιδί
είχα μια μελαγχολία
κι από την ακρογιαλιά
όλο κοίταζα τα πλοία
Είχα μια καρδιά μικρή
κι αγαπούσα τα ταξίδια
είχα γλάρους συντροφιά
και το κύμα για παιχνίδια
Τώρα μπρος στην κουπαστή
μια στιγμή δεν ησυχάζω
και με τη ματιά θολή
όλο τη στεριά κοιτάζω
Dieser text wurde 308 mal gelesen.