Μαρίνος Καρβελάς - Ωδή στις απόδημες ψυχές Songtexte

Πάνω σε τοίχους συνθήματα αφήνεις
τις νύχτες να σου κάνουν συντροφιά
Σε Ιλλυριούς μεθόριο δανείζεις
καμένη γη και άπαρτη καρδιά
και τη ζωή σου σαν ψέμα αποστηθίζεις

Στο κάτω μέρος δηλώθηκες σαν χτίστης
και επιτάσσεις απόδημες ψυχές
Σε άσπρες ώρες παραμυθάς και μύστης
με τη φειδώ μοιράζεις ενοχές
και οξειδώνεις το σίδερα που χτίζεις

Κάνεις κοιτώνα τις γειτονιές των πόθων
το μαύρο άστρο σε ακολουθεί
κι όλο διψάς στην Πλατεία Τεθνεώτων
ηλεκτρική βροχή σ’ ακολουθεί
ως κλειδοκράτορα όλων των απόντων

Έχεις χαράξει τον ήλιο με το νύχι
πάνω στα στέκια της συγκομιδής
κι όλο σηκώνεις τ’ αδιάβατα στου τείχη
στέρφο το κλάμα στα δίχτυα μιας ωδής
Στην Ανθηδώνα ναυάγησες την τύχη.