Φύγαν καραβάνια οι άδειες μου ζωές
βράδιασα κι ακόμα τον ήχο σου να βρουν
χρόνια μου χαμένα δάκρυά μου και σιωπές
όλοι μου οι δρόμοι εσένα λαχταρούν
αχ έλεος κι αμάν (έλεος κι αμάν )
τις προσευχές ποιος γυρνά (ποιος τις γυρνά)
που ποτέ δε φτάνουν στο πλάι του θεού
σε `ψαξαν και πάλι τα φιλιά μου τα γυμνά
κι έφτασα στο σύνορο γης και ουρανού
Μα εσύ γυρεύεις φως μου να με συναντήσεις
κάπου ανατολικά της δύσης
μα εσύ γυρεύεις φως μου να με αγαπήσεις
κάπου ανατολικά της δύσης
Φύγαν καραβάνια οι άδειες μου ζωές
έρημος και πάλι μια έρημος μπροστά
πάλι δε σε βρήκα κι ακροβάτες οι στιγμές
πέσαν και χαθήκαν στα μάτια μου μπροστά
αχ έλεος κι αμάν (έλεος κι αμάν )
και`γω δε ζήτησα πολλά (δε ζήτησα πολλά)
μόνο να `ν`δικό μου το ρούχο που φορώ
καίει ο αγέρας κι ας φυσάει απαλά
μ`έκαψε κι εμένα και ψάχνω να σε βρω