Να `χα μια φορεσιά με φτερά
να πετούσα σαν άγριο πουλί
να `μαστε με τον ήλιο αδελφοί
να μη μου `λειπε ανατολή
Και στο φως μας, οδηγός μας
κάποιος μαγικός ψαλμός
του ονείρου το τραγούδι
γνέθει σαν μικρός θεός.
Να `χα λόγια, χίλια λόγια
να σου πω πως σ’ αγαπώ
κάτι μέσα μου απλώνει
κι `ναι ένας μικρός θεός.
Να `μουνα του ανέμου πνοή
και της θάλασσας τ’ αλμυρό φιλί
κάπου εκεί στου ουρανού τη σιωπή
να γινόμουνα αύρα πρωινή
και στο γλυκοφύσημά μας
κάποιος μαγικός ψαλμός
του ονείρου το τραγούδι
γνέθει σαν μικρός θεός.