Απ’ τα βουνά στα πέλαγα
όρτσα στα πέρατα
του κόσμου που αλλάζει
όνειρο που μας φωνάζει.
Φυτρώνουμε στα όνειρα
χτίζουμε σίγουρα
την ανθρωπιά του κόσμου
λόγε ελληνικέ και φως μου.
Απ’ τα βουνά στα κύματα
λέμε ποιήματα
Ομήρου Κι Ελύτη
που `κανε τις λέξεις σπίτι.
Τιε θάλασσες οργώσανε
και όσα δώσανε
της Αρκαδίας μοίρα
άνθισαν μες στην αρμύρα.
Απ’ τα βουνά στις θάλασσες
μοίρα μας άλλαξες
και πάντα ακόμη οι ίδιοι
σαν της Κύπρου το ταξίδι.
Πατρίδα μας τα ανώγεια
μένουνε τα χρόνια μας
στην Αρκαδία πίσω
χώματα να τα φιλήσω.
Dieser text wurde 192 mal gelesen.