Όποια και να `ρθει μετά από σένα
τα πικραμένα μου τα χείλη να φιλήσει
ίσως να κάνει θυσίες για μένα
ίσως μια μέρα να με συγκινήσει.
Μα δε θα `σαι εσύ, δε θα `σαι εσύ
που μου μιλούσες γι’ αγάπη
γι’ αγάπη με τόση ανθρωπιά.
Μα δε θα’ σαι εσύ, δε θα `σαι εσύ
που με φιλούσες και έλιωνα
σαν κερί στη φωτιά.
Όσες αγάπες και να γνωρίσω
εσύ θα είσαι η μεγάλη αγαπημένη,
κι αν κάποια μέρα ξαναγαπήσω
η θύμησή σου θα με πεθαίνει.