Κοντεύουνε χαράματα
μα τα δικά μου κλάματα
ακόμα δε σταμάτησαν
να κοιμηθώ δε μ’ άφησαν
Μέσα στο άδειο σπίτι μου
τα βάζω με την τύχη μου
τα βάζω με τα λάθη μου
που σ’ έδιωξαν αγάπη μου
Ακόμα δε σε ξέχασα
ακόμα σε ζητάω
ακόμα σε χρειάζομαι
ακόμα σ’ αγαπάω
Κοντεύουνε χαράματα
και γω μετρώ τα τραύματα
που μέσα μου μου άνοιξες
άλλη τροχιά σαν χάραξες
Που να `σαι συλλογίζομαι
πεθαίνω βασανίζομαι
στον πόνο μου βυθίζομαι
Θεέ μου συγκλονίζομαι
Ακόμα δε σε ξέχασα
ακόμα σε ζητάω
ακόμα σε χρειάζομαι
ακόμα σ’ αγαπάω
Dieser text wurde 320 mal gelesen.