Ματάκια χαραμάδες που με κοιτάζουνε
μοιάζουν με κομμάτια πάγου που όλο στάζουνε
μες στο δίγνωμό σου δάκρυ, ναι παγιδεύομαι,
δεν σε πιστεύω και παιδεύομαι.
Τα λόγια σου παιχνίδια μου πλέκουνε ιστό
αν και μου `στησες παγίδα θέλω να πιαστώ
σαν μιλούν τα δυο σου χείλη, ναι παραδίνομαι
δεν τα πιστεύω μα τους δίνομαι.