Φεύγω, χωρίς να θέλω μέσα μου να φύγω
νομίζω από σένα θα ξεφύγω
που μου `χεις καταστρέψει τη ζωή
νιώθω πουλί που έχει πέσει στην παγίδα
γυρίζω της καρδιάς μου τη σελίδα
και λέω θα σε σβήσω ως το πρωί
Είσαι σαν αρρώστια μου στο σώμα
έγινα λιώμα, για μια φορά ακόμα
έστω κι αν πεθάνω λίγο λίγο
πώς να ξεφύγω, σε σένα καταλήγω
Μια καρδιά, για σένα έχω μια καρδιά
που καίγεται μες στη φωτιά
που κλαίει και πονάει
μια καρδιά, για σένα έχω μια καρδιά
τρελαίνεται για σένα πια
κι ακόμα σ’ αγαπάει
Φεύγω, χωρίς να θέλω μέσα μου να φύγω
και πάλι στην ψυχή τον πόνο πνίγω
δε θέλω να σου δείξω υποταγή
όμως, εδώ που έχω φτάσει τι να κάνω
νομίζω αν σε χάσω θα πεθάνω
γιατί είσαι μια αγιάτρευτη πληγή