Είναι η τελευταία φορά που κλαίω
είναι αυτό το δάκρυ το τελευταίο,
αύριο το πρωί, καινούρια μου ζωή
στις κούνιες να με πας, μιας παιδικής χαράς,
για να ξεχαστώ, να ξανά αισθανθώ πως μέσα μου
χτυπάει η καρδιά
Το έγκλημά μου, το αδίκημά μου, ήταν η αγάπη
που έκανα το λάθος να σκορπώ
και τίμημά μου η μοναξιά μου,
το παρελθόν μου ένα μαχαίρι να κοπώ.
Είναι η τελευταία φορά που κλαίω,
καρδιά μου σε όλους πες το αυτό το νέο,
πες το δυνατά, πώς θα ‘μαστε κλειστά
χορτάσαμε ψευτιά, δεν πάει άλλο πια
πες το δυνατά, θα ‘μαστε κλειστά,
άλλο δάκρυ δε θα δουν ξανά.
Το έγκλημά μου, το αδίκημά μου, ήταν η αγάπη
που έκανα το λάθος να σκορπώ
και τίμημά μου η μοναξιά μου,
το παρελθόν μου ένα μαχαίρι να κοπώ