Έξι μέρες κι έξι νύχτες
στον παράδεισο μαζί σου
έξι μέρες κι έξι νύχτες
ενωθήκαν δυο ψυχές
Έξι μέρες κι έξι νύχτες
προσκυνούσα το κορμί σου
μα η έβδομη με βρήκε
να μετράω χαραματιές
Χρόνε μπροστά σου υποχωρούν
και ξεθωριάζουν μύθοι
πάρε τους χτύπους της καρδιάς
και πέτα τους στη λήθη
Ετούτο το παράπονο
πως θα περάσει πες μου
χρόνε μου στάξε βάλσαμο
και μέλι στις πληγές μου
Έξι μέρες κι έξι νύχτες
κι η ζωή παραληρούσε
χρωματίστηκε με χρώμα
που δεν είχα ξαναδεί
Όμως έφυγε το βλέμμα
που τον κόσμο μου γονούσε
και το χρώμα στην παλέττα
που `χει μείνει είναι γκρι
Χρόνε μπροστά σου υποχωρούν
και ξεθωριάζουν μύθοι
πάρε τους χτύπους της καρδιάς
και πέτα τους στη λήθη
Ετούτο το παράπονο
πως θα περάσει πες μου
χρόνε μου στάξε βάλσαμο
και μέλι στις πληγές μου
Dieser text wurde 246 mal gelesen.