Τι με κοιτάς που κλαίω δεν είναι από φόβο
δεν είναι από πίκρα μα ούτε και ντροπή
κι αν τίποτα δε λέω που φεύγεις μακριά μου
φωνάζει η καρδιά μου να μείνεις μια στιγμή.
Μα είναι κάτι δειλινά που
δεν περνούν με τίποτα
μες στην καρδιά μου που πονά
μαχαίρια είναι δίκοπα.
Τι με κοιτάς φοβάμαι, φοβάμαι την αλήθεια
οι πίκρες μεγαλώνουν κι ο χρόνος δεν περνά
σ’ αδίκησα λυπάμαι μα τώρα μετανιώνω
κι αν την καρδιά μαλώνω ακόμα σ’ αγαπά.
Μα είναι κάτι δειλινά που
δεν περνούν με τίποτα
μες στην καρδιά μου που πονά
μαχαίρια είναι δίκοπα.