Πώς θα είν’ ο κόσμος μας,
πώς θα είμαστε εμείς
το 2009.
Πώς θα ζούμε άραγε
που θα είναι όλα αλλοιώς
και ποια θα είναι τα νέα.
Το 2009...
Τότε πού θά `μαι `γω,
θά `μαι 60 χρονών
και συ ελπίζω να φαίνεσαι νέα.
Και τα παιδιά μας
δεν θά `χουν καμιά
διαφορά με σένα και μένα.
Τότε που ο πλανήτης μας
θά `ναι οπλοστάστιο
κι οι δρόμοι θα μοιάζουν μ’ αρένα.
Νά `σαι αισιόδοξη,
όλα θα περάσουνε,
μετά από τη νύχτα είν’ η μέρα.
Το 2000 και πέρα...
Όταν όλοι οι τρελοί
που τον κόσμο κούρασαν,
μακριά μας θά `χουνε φύγει.
Τότε πια, γυναίκα μου,
μας ανήκει όλη η Γη
και τότε θα ζήσουμ’ ωραία.
Το 2009...
Dieser text wurde 596 mal gelesen.