Μεσοπέλαγα αρμενίζω κι έχω πλώρα τον καημό
κι έχω την αγάπη πρίμα κι άλμπουρο τον χωρισμό
Θάλασσα, μη με διώχνεις μακριά
Χωρισμέ, μου ματώνεις την καρδιά
Την κορφή του Ψηλορείτη με παράπονο θωρώ
και με δάκρυα απ’ την Κρήτη φεύγω κι αποχαιρετώ
Θάλασσα, μ’ εξορίζεις μακριά
Χωρισμέ, μου `χεις κάψει την καρδιά
Μαύρη μοίρα το `χει γράψει, να μακραίνω, να χαθώ
και να ζω μακριά απ’ την Κρήτη κι από κείνη π’ αγαπώ
Θάλασσα, μη με διώχνεις μακριά
Χωρισμέ, μου `χεις κάψει την καρδιά
Dieser text wurde 476 mal gelesen.