Μόνος γυρνάω, νύχτα μου,
μόνος σαν τον αλήτη.
Τώρα που έφυγε αυτή
δε με χωράει σπίτι.
Νύχτα που αγαπάς τους αλήτες,
νύχτα που αγαπάς τους ξενύχτες,
κράτα τις ώρες σου, κράτα τες,
όσο κι αν είν’ για μένα αβάσταχτες.
Παιδί σου είμαι, νύχτα μου,
και παραστρατημένο.
Το ξέρω, είναι λάθος μου
αυτή να περιμένω.
Νύχτα που αγαπάς τους αλήτες,
νύχτα που αγαπάς τους ξενύχτες,
κράτα τις ώρες σου, κράτα τες,
όσο κι αν είν’ για μένα αβάσταχτες.