Μόνος, προτιμώ να ’ναι έτσι ο δρόμος,
απ’το να ’ρθει καινούργιος πόνος και πληγή.
Κλείνω, την καρδιά μα σε σένα τη δίνω
και με τρόπο κρυφά σου αφήνω το κλειδί.
Ναι, είσαι η μόνη μου επιλογή κι η καρδιά μου μπορεί να εκραγεί,
έτσι όπως χτυπάει, έτσι ξέρει να ζει.
Ναι, είναι ο κίνδυνος μόνο πιστός και είναι εδώ πια κοντά μας διαρκώς
μα εδώ είναι κρυμμένος και ο θησαυρός.
Ναι, ναι, ναι.
Δώσ’ μου, θέλω να ’σαι εσύ ο άνθρωπός μου
και να μπεις και να μείνεις εντός μου μια ζωή.
Άλλο, δεν υπάρχει άλλο "ναι" πιο μεγάλο,
απ’ αυτό που παλεύω να βγάλω απ’ τη ψυχή.
Ναι, είσαι η μόνη μου επιλογή κι η καρδιά μου μπορεί να εκραγεί,
έτσι όπως χτυπάει, έτσι ξέρει να ζει.
Ναι, είναι ο κίνδυνος μόνο πιστός και είναι εδώ πια κοντά μας διαρκώς,
μα εδώ είναι κρυμμένος και ο θησαυρός.
Ναι, ναι, ναι, εσύ, ναι.