Πρώτη φορά που αγάπησα
και σου `λαχε ο κλήρος
τον έρωτα μου σου `δωσα
λυσιτελώς και πλήρως
Κι αν στη σκληρή σου την καρδιά
δεν είμαι πια εντός
να ξέρεις πως αγάπησα
άπαξ δια παντός
Με το μπουζούκι μου γλυκά
σου το `πα με τραγούδι
και μέσα στα ματάκια σου
μου έγνεψε ένα φως
Δε βρήκα λόγια να σου πω
πόσο πολύ μ’ αρέσεις
όμως θαρρώ σου το `δειξα
εμμέσως πλην σαφώς
Και αν το γόρδιο δεσμό
εβάλθηκα να λύσω
να καταλάβω ο φτωχός
το γρίφο της καρδιάς
Ξεχάστηκα να θυμηθώ
να σε ξελησμονήσω
και να φωνάξω: ήσουνα
γυναίκα μιας βραδιάς
Dieser text wurde 301 mal gelesen.