Πότε πότε με θυμάσαι,
πότε πότε έρχεσαι,
αν οι πίκρες σε τουμπάρουν
χέρι χέρι και σε πάρουν,
θες δε θες το δέχεσαι.
Έξοδος κινδύνου είμαι εγώ για σένα
για τ’ απελπισμένα τα μάτια σου.
Έξοδος κινδύνου γίνομαι για σένα
του κλειστού σου δρόμου μάτια μου.
Η ζωή σε παγιδεύει
σ’ αδιέξοδο σε πάει,
τη καρδιά σου σημαδεύει
και τα νεύρα σου παιδεύει
και την αντοχή σου σπάει.
Έξοδος κινδύνου είμαι εγώ για σένα
για τ’ απελπισμένα τα μάτια σου.
Έξοδος κινδύνου γίνομαι για σένα
του κλειστού σου δρόμου μάτια μου.