Η αγάπη σου ακάνθινο στεφάνι
η καρδιά σου ατσάλινο καρφί,
να πεθαίνω λίγο λίγο μ’ έχουν κάνει
μα εγώ σε θέλω κάθε μέρα πιο πολύ.
Σ' αγαπώ, σε λατρεύω, σε θέλω
και κοντά σου πως είμαι ας ξέρω,
ένας αχός που δεν δικαιώνεται
κι ένας Χριστός που ξανασταυρώνεται.
Κάθε λέξη σου ματώνει τη ψυχή μου
η απονιά σου στα στήθια μου πληγή
μια τυραννία στο πλευρό σου η ζωή μου
μα δεν σ’ αλλάζω μ’ ολόκληρη τη γη.
Σ' αγαπώ, σε λατρεύω, σε θέλω
και κοντά σου πως είμαι ας ξέρω,
ένας αχός που δεν δικαιώνεται
κι ένας Χριστός που ξανασταυρώνεται.