Βράδιασε κι ο πόνος με επανάληψη στο στήθος μου γροθιά
που άδειασε του νου μου τα συρτάρια ένα ένα στα σκαλιά
κι η νύχτα δε περνάει γίναν ώρες τα λεπτά
τσιγάρο αλκοόλ και μοναξιά για ένα φινάλε που πονά
Όσο εγώ κανένας δε πρόκειται να σ’αγαπήσει σώμα και ψυχή
κανένας τη τρέλα και τα λάθη σου δε θα τα χρεωθεί
κανένας δεν δίνει αν δεν πάρει κι όταν πάρει να το ξέρεις θα χαθεί
Όσο εγώ κανένας δε πρόκειται να σ’αγαπήσει σώμα και ψυχή
κανένας τη τρέλα και τα λάθη σου δε θα τα χρεωθεί
κανένας δε θα γεμίσει μ’όνειρα την άδεια σου ζωή
ούτε στιγμή αν προδοθεί
Σκόρπισα χιλιάδες αναμνήσεις δίχως λόγο στο χαλί
κόλλησα το βλέμμα σ’ένα τζάμι που το σκέπασε η βροχή
και έσκισε η απάντηση στα τόσα μου γιατί
μα εγώ θα σ’αγαπάω μια ζωή για να μη νιώθεις μοναχή
Όσο εγώ κανένας δε πρόκειται να σ’αγαπήσει σώμα και ψυχή
κανένας τη τρέλα και τα λάθη σου δε θα τα χρεωθεί
κανένας δεν δίνει αν δεν πάρει κι όταν πάρει να το ξέρεις θα χαθεί
Όσο εγώ κανένας δε πρόκειται να σ’αγαπήσει σώμα και ψυχή
κανένας τη τρέλα και τα λάθη σου δε θα τα χρεωθεί
κανένας δε θα γεμίσει μ’όνειρα την άδεια σου ζωή
ούτε στιγμή αν προδοθεί